Walter Werkhoven:

“Zaanse houtbouw vind ik fantastisch”

Het speelde altijd al door zijn hoofd. Walter Werkhoven (40) wilde later zijn eigen bedrijf starten. In 2015 bestond Bouwbedrijf Werkhoven alweer 10 jaar. En Walter heeft er nog geen moment spijt van.

Walter komt uit de Zaanstreek en is als echte Zaankanter verkikkerd op de Zaanse houtbouw. “Daar ligt echt mijn hart. Zoals de Zaanse Schans, ik vind het fantastisch. Maar de markt in dat vakgebied is klein en er zijn bouwbedrijven die daar hun sporen allang in verdiend hebben. Daar kom je niet zomaar tussen. Als leerling heb ik daar ook nooit ervaring opgedaan. Ik ben daar ook wel nuchter in. Niet alles kun je zelf bepalen. Het heeft ook te maken met welke kant je pad opgaat.”

Het pad van Walter liep via de papieren voor Timmerman 1 en 2 naar de opleiding tot uitvoerder. Als leerling deed hij ervaring op bij diverse bouwbedrijven in Zaanstreek/Waterland. Hij begon vol goede moed aan zijn Aannemersopleiding (KOB), maar reed – onderweg naar een klus in Westzaan – langs een stuk bouwgrond en besloot daar zijn eigen huis te gaan bouwen. “Ik heb vijf jaar lang elke vrije minuut aan mijn huis gewerkt. Toen ben ik gestopt met deze avondopleiding, want van leren kwam niets meer.”

Eigen huis bouwen
Eenmaal begonnen aan de bouw van zijn woning werd Walter gevraagd om bij Amstelvliet Bouw te komen werken als uitvoerder. Binnen een half jaar schoof hij door naar de plek van werkvoorbereider. “Ik wilde graag veel ervaring opdoen voor de toekomst en ben opgeleid door een hele goede projectleider. Ik heb vier jaar met hem gewerkt en heb echt alle facetten van het vak doorlopen. Na die tijd gingen steeds meer collega’s, met wie ik goed samenwerkte, weg en begon het bij mij ook te kriebelen. In 2005 was mijn huis klaar en heb ik van de resterende centen een bus gekocht. Zo ben ik voor mezelf begonnen.”

Voor het huis met het kantoor onderaan de dijk

Bij de bouw van zijn huis had Walter al rekening gehouden met een eigen werkruimte. “Mijn huis ligt aan de dijk en het gedeelte onderaan de dijk is een prachtige grote werkplaats met kantoor geworden. Ik ben gestart als timmerbedrijf en had gelijk veel werk. Ik had al snel een goede klantenkring en kreeg steeds grotere klussen die veelomvattend waren met elektra, tegelzetten, loodgieten enzovoort. Ik besefte dat ik geen timmerbedrijf meer was en in 2008 is mijn bedrijf een bouwbedrijf geworden. Hoewel ik het tijdens de economische crisis even rustiger had, kan ik de afgelopen jaren het werk bijna niet aan. Ik zit in de goede hoek, werk veel met particulieren die nu eerder verbouwen dan verhuizen. En ik heb een prettige samenwerking met meerder architecten, waaronder andere Allard Architecture en Jos Rhemrev Architectuur en Stedebouw.”

Monumentale panden
Het werk van Walter concentreert zich niet in de Zaanstreek. “In de regio heb ik wel regelmatig verbouwingen en bouwprojecten, maar 80% van mijn werk speelt zich af in het cent rum van Amsterdam. In historische grachtenpanden in de Jordaan onder andere. Van die monumentale panden gaat mijn hart echt sneller kloppen. En met mijn ervaring schrik ik ook niet van de uitdagingen die werken op deze plekken met zich meebrengt. Smalle grachten, de aan- en afvoer van materialen, werken op de zesde verdieping of via de waterkant; ik lig er niet wakker van. En weet bij de gemeente ook goed de weg voor de nodige vergunningen.”

“Dan zie je de tekeningen en is het allemaal houtwerk. Tja, dan wil ik het eigenlijk zélf maken”

Walter aan de tekentafel

Geen vieze handen meer
Voorheen deed Walter het timmerwerk, loodgietwerk en tegelzetten zelf, maar tegenwoordig zit hij voornamelijk op kantoor. “Naast mijn eigen mensen, huur ik bedrijven en ZZP’ers in. Daarmee spreid ik het risico en heb ik op alle projecten continuïteit. ’s Morgens probeer ik bij het opstarten op locatie bij een klus te zijn. Dan nemen we het werk door en kijk ik wat ze nodig hebben om door te kunnen. Na negenen ben ik weer op kantoor en duik ik achter de computer. Facturen, inkoop, offertes, planning, werkvoorbereiding en natuurlijk ook langs bij (nieuwe) klanten. Het gaat vaak nog tot in de avond door. Zelf maak ik mijn handen nog maar weinig vuil. En dat vind ik soms wel jammer. Er komt nu weer een mooi werk aan. Dan zie je de tekeningen en is het allemaal houtwerk. Tja, dan wil ik het eigenlijk zelf maken. Maar ik wil ook groeien. Ik vind het leuk om stappen te maken.”

Omslagpunt
“Dat omslagpunt om mezelf van de bouwplaats naar kantoor te verplaatsen kwam in 2014. Ik kreeg een oud pand op de Weteringschans in Amsterdam. Daarnaast had ik nog een grote klus van 4,5 maand aangenomen. En de telefoon ging de hele dag. Het oude pand vergde zoveel tijd om alles uit te zoeken, te calculeren en voor te bereiden, dat kon ik er niet meer ’s avonds bij doen. Dan moet je keuzes maken, want dan kun je niet meer zeggen ‘ik ga lekker de hele dag timmeren’. Daarbij heb ik in de zomer van 2014 alsnog mijn aannemersdiploma gehaald. En met de kennis van die opleiding kijk je ook anders naar je bedrijf.”

Bouwend Nederland & BouwGarant
Om aangesloten te kunnen zijn bij BouwGarant heb je ook het aannemersdiploma nodig. “Ik vind het een belangrijk papier en de aansluiting bij BouwGarant wilde ik graag. Het geeft de klant meer zekerheid en daardoor ook meer vertrouwen. Door me aan te melden bij Bouwend Nederland kreeg ik een flinke korting op mijn inschrijving bij BouwGarant. Die aanmelding heeft me al veel gebracht. Al mijn verzekeringen zijn nagekeken en deels omgezet en met vragen kun je altijd terecht. Ik dacht altijd dat je voor aansluiting bij Bouwend Nederland ook je KOB moest hebben, maar dat blijkt niet zo te zijn. Ik had het eigenlijk al veel eerder kunnen doen.”

Toekomst
“Ik vind het lekker om te werken en hou van mijn werk, maar ook nu zie ik weer dat mijn werk zich opstapelt. Ik ben aan het overdenken of ik nieuwe mensen wil aannemen. Ook op kantoor. Dit jaar kijk ik welke vacatures ik ga uitzetten en hoe ik het verder wil aanpakken. In alle gevallen probeer ik een betere balans te vinden tussen werk en privé. Mijn gezin is ook belangrijk.”

(Bron: grotendeels overgenomen – en deels geactualiseerd – uit het interview in Bouwfilts (april 2015), het relatiemagazine van Bouwend Nederland)